Temat : Kręć się, wiatraczku.
Cele:
– poznanie sposobu wykonania i działania wiatraczka
– rozwijanie umiejętności plastyczno-technicznych
– pogłębianie wdechu i wydechu
– rozwijanie aparatu artykulacyjnego
– rozwijanie ogólnej sprawności ruchowej.
Przebieg zajęć:
1. .Zabawa ortofoniczna „Dźwięki przyrody”. Dzieci naśladują dźwięki przyrody.
Jaki dźwięk wydaje, kapiąc, woda? (kap, kap, kap)
Jak szumią drzewa w lesie? (szsz, szsz, szsz)
Jaki dźwięk wydaje wiejący wiatr?(wii, wii, wii)
Jaki dźwięk wydaje woda, do której wpadł jakiś przedmiot? (plum, plum, plum)
Jaki dźwięk wydają kasztany spadające na ziemię? (pac, pac, pac).
2. Rozmowa dorosłego z dzieckiem co to jest powietrze, do czego jest potrzebne. Uświadomienie dzieciom, że powietrze jest gazem:
- bezwonnym;
- bezbarwnym;
- bez smaku;
- ulega sprężeniu, rozprężeniu,
- można go skroplić
- nie przewodzi prądu.
Zabawy z powietrzem:
– Bulgotanie w szklance wody przez rurkę– Wytłumaczenie, że, wydychane przez nas powietrze ukazuje się w postaci bąbelków i wypływa na powierzchnię. Powietrza normalnie nie widać, bo jest bezbarwne , dopiero w momencie pojawiania się bąbelków możemy je zauważyć.
–Gotująca się woda– Możemy również pokazać dziecku powietrze w postaci pary wodnej, w momencie gdy woda się gotuje i z czajnika wydobywa się para. Jeśli pogotujemy ją dłużej możemy pokazać jak na ścianach, okapie skrapla się para wodna – skraplanie to kolejna właściwość powietrza.
-Magiczny balonik
Wstawiamy pustą odkręconą plastikową butelkę na 20 minut do zamrażalnika. Po jej wyjęciu na szyjkę zakładamy balonik i wstawiamy butelkę do miski z ciepłą wodą. Balonik magicznie się sam nadmuchuje.
–Oddychamy– Dziecko przykłada sobie rączkę do buzi i robi głęboki wdech i wydech, czując na rączce przepływ powietrza. Udowadniamy, że w ten sposób oddychamy, i że tlen jest niezbędny do życia.
Zabawa „wstrzymujemy powietrza”- dzieci zatykają sobie nosek i zamykają usta – sprawdzają jak długą są w stanie nie oddychać. Okazuje się że bardzo krótko – wniosek jest taki, że człowiek nie potrafi żyć bez oddychania, czyli powietrze jest nam niezbędne.
– Pompujemy balonik– Napompowany lekko balonik, zawiązany sznurkiem lub wstążką, staramy się gnieść i nadawać mu inny kształt. Balonik bez problemu przybiera różne kształty. W taki sposób można zmieniać kształty powietrza .
– Wiatr– wyjście na podwórko i określenie czym jest wiatr- czy ma zapach, smak, prędkość.
Po powrocie do domu bierzemy balonik i nadmuchujemy. Trzymamy tak by powietrze nie uciekło. Na stole kładziemy liście lub waciki i puszczamy na nie powietrze z balonika. Waciki lub liście spadają na podłogę. Dziecko również samo jest w stanie poczuć wiatr puszczany z balonika na rączce.
3. Praca plastyczno-techniczna „Wiatraczek”. Dzieci z pomocą rodzica wykonują wiatraczek. Dziecko otrzymuje kwadratową kartkę i koloruje ją według własnego pomysłu. Następnie przy pomocy dorosłego przecina nozyczkami w odpowiednim miejscu i składa wszystkie kartki, formując z nich wiatraczki.
Na koniec mocuje je na patyczkach pinezką.
4. Zabawa oddechowa „Kręć się wiatraczku!”. Dzieci dmuchają na wiatraczki i obserwują, jak się kręcą.
5. Wyjście do świeże powietrze i zabawy wiatraczkami.
Życzę udanej zabawy.
Romana Mróz